کمبود آهن ممکن است به علت کمبود آهن در رژیم غذایی رخ دهد. کمخونی نتیجه نقصان نسبتا شدید آهن است.
گرچه دریافت ناکافی چند ماده مغذی دیگر هم ممکن است تولید سلول‌های قرمز خون و رنگدانه موجود در آنها، هموگلوبین، را کاهش دهد، شایع‌ترین علت کمخونی در سراسر جهان کمبود آهن است.
فقر، سوءرفتار و زندگی در شرایط فقر خانوادگی نیز ممکن است کودکان را در معرض خطر کمخونی ناشی از نقصان آهن قرار دهد. کمخونی ناشی از کمبود آهن بیش از همه در کودکان بین شش ماه تا سه سال دیده میشود. کودکانی که در معرض بیشترین خطر این عارضه قرار دارند، شامل نوزاد کم‌وزن هنگام تولد پس از دوماهگی، نوزادانی که شیر مادر می‌خورند و هیچ غذای غنی‌شده با آهن یا مکمل‌‌های آهن‌دار پس از 4 ماهگی مصرف نمی‌کنند، و نوزادان به موقع متولدشده‌ای که شیر خشک غنی‌نشده با آهن مصرف می‌کنند.
هنگامی که کودکان خوردن غذاهای جامد را شروع می‌کنند، باید غذاهای حاوی مقادیر زیاد آهن به آنها داده شود. این غذاها شامل اغلب انواع گوشت‌ها، زرده تخم‌‌مرغ، و سبزی‌هایی مانند اسفناج میشود.
کمخونی ناشی از کمبود آهن، رشد ذهنی و روانی- حرکتی نوزادان و کودکان را دچار اختلال می‌کندو گرچه کمبود آهن را می‌توان با درمان برطرف کرد،اما هنوز ثابت نشده است که اختلالات ذهنی و روانی- حرکتی ناشی از آن هم با درمان رفع میشود.
بنابراین باید بر پیشگیری از این عارضه تاکید کرد.
[چطور خطر کمخونی را کاهش دهید]
HealthDay News, 26 Mar., 2009
